Το Θεατρικό Παιχνίδι ως θεραπευτικό μέσο για μικρούς και μεγάλους

Το θεατρικό παιχνίδι είναι ένα ισχυρό μέσο μάθησης, ένας ειδικός τύπος ειδικής μαθησιακής δραστηριότητας, του οποίου οι ιδιότητες θεωρούνται ως ακρογωνιαίος λίθος για την προσωπική επιτυχία στον κοινωνικό κόσμο και μετέπειτα στην επαγγελματική ζωή του ενήλικα.

Γιατί είναι η ένταξη του καλλιτεχνικού μαθήματος της θεατρικής αγωγής σημαντική για τα παιδιά;

Αρκετοί μαθητές μπλοκάρουν την σκέψη τους, στo πλαίσιo του ορθολογισμού, της νοητικής υπερλειτουργίας, του φόβου της έλλειψης πρωτότυπων ιδεών και της απόρριψης. Ο θεατρικός αυτοσχεδιασμός συμβάλλει στη διοχέτευση της δημιουργικής ενέργειας, της ελαφριάς ανταγωνιστικής διάθεσης και αποτελεί μια διαδικασία γρήγορων χρονικά μοτίβων, αναπτύσσοντας μια δεκτική στάση απέναντι στα ερεθίσματα των συμπαικτών.

Τα τελευταία χρόνια τα παιδιά χαρακτηρίζονται για την έλλειψη συναισθηματικής έκφρασης και την αδυναμία ελεύθερης κίνησης, ενώ συχνά παρατηρείται άρνηση ανταπόκρισης στο ερέθισμα του άλλου και απαξίωση της ιδέας του. Το θεατρικό παιχνίδι αποτελεί μια συνεργατική διαδικασία, όπου καλλιεργούνται οι εκφραστικές και κοινωνικές δεξιότητες, τροφοδοτούνται τα ταλέντα των συμμετεχόντων ενώ ενισχύεται η ειλικρινής ανταπόκριση, ως ικανότητα αποδοχής αυτού που ειπώθηκε από τον άλλον. Δίνεται έμφαση στον τρόπο ομιλίας, στη χροιά της φωνής, στο φύλο, στην καταγωγή, στην ιδιότητα κλπ για την καταπολέμηση ρατσιστικών φαινομένων και βίαιων ξεσπασμάτων.

Ποια είναι τα οφέλη;

Τα οφέλη του θεατρικού παιχνιδιού για τα παιδιά είναι ποικίλα, αφού αποτελεί εργαλείο βελτίωσης διαφόρων δεξιοτήτων. Μερικά από αυτά είναι τα εξής:

-Δημιουργική έκφραση

-Κατάρτιση στην υποκριτική

-Οικοδόμηση θεατρικών χαρακτήρων/ρόλων

-Ψυχαγωγία

-Ομαδική αλληλεπίδραση

-Αυθόρμητη διασύνδεση ατόμων (Αυθορμητισμός)

-Αίσθηση του εαυτού (σε σχέση με τον υπόλοιπο κόσμο και τον εαυτό)

-Κοινωνική και ατομική αλλαγή

-Ενίσχυση συναισθηματικής μνήμης και νοημοσύνης

-Ανάπτυξη φαντασίας

-Κινητοποίηση σώματος

-Ενεργητική ακρόαση

-Βελτίωση κριτικής σκέψης (Ο Stanislavski παρακινούσε τους ηθοποιούς να σκεφτούν τί θα έκαναν στην περίπτωση που βρίσκονταν στη θέση των θεατρικών χαρακτήρων.)

-Καλλιέργεια ενσυναίσθησης («μπαίνω στα παπούτσια του άλλου»)

-Λεκτική και σωματική ευφυΐα (γρήγορες ανταποκρίσεις).

Η καλλιτεχνική διαπαιδαγώγηση παιδιών, εφήβων και ενηλίκων θα πρέπει να τεθεί σε προτεραιότητα στις μέρες μας, γιατί αποτελεί το φάρμακο του νου και της καρδιάς. Επίσης, δεν απευθύνεται μόνο στους θεατές αλλά και στο ίδιο το άτομο και συνακόλουθα στην ομάδα.

Φαίη Πετροπούλου

Θεατρολόγος & Ειδική Παιδαγωγός

Images by freepik